جوانمردی؛ فضیلت فراموش شده

جوانمردی از صفات پسندیده فراموش شده است و در گذشته این صفت حضور و ظهور و بروز بیشتری در مردم و حتی سینما داشت و مردم به دنبال این صفت بودند ولی متأسفانه امروزه جایگاه خود را از دست داده است. (چون جوانمردی قله سر به فلک کشیده انسانیت است و پیمودن مسیر آن دشوار است). لذا بجاست که بر ایجاد حساسیت عمومی نسبت به این صفت و برگرداندن آن بین مردم از طریق فیلم و سریال و الگوسازی و سخنرانی و ترویج ورزش باستانی و شعر و داستان و … کار بشود.
1) جوانمردی در نگاه عرفا:
به عارفی گفتند فرق بین جوانمردی و تقوی در چیست؟ گفت: تقوی آن است که روز قیامت کسی جلوی تو را نگیرد اما جوانمردی آن است که تو جلوی کسی را نگیری (به نقل از آیت الله دکتر احمد عابدی). خلاصه جوانمردی یعنی مرد خدا بودن.
2) روایات باب جوانمردی:
الف- قال رسول الله (ص): المروءه الانصاف و الاصلاح؛ جوانمردی به انصاف و اصلاح است.
ب- الامام علی (ع): المروءه: لاتفعل شیئا فی السر تستحیی منه فی العلانیه؛ جوانمردی یعنی کاری را که از انجامش در آشکارا حیا داری در خلوت مرتکب نشوی.
ج- امام علی (ع): لاتتمّ مروءه الرجل حتی یتفقه فی دینه و یقتصد فی معیشته و یصبر علی النّائبه اذا نزلت به و یستعذب مراره اخوانه؛ جوانمردی تمام نمی شود مگر به فهم عمیق دین و میانه روی در معیشت و صبر بر مشکلات و تحمل اذیت و آزار برادران.
(چون از آئین و آداب جوانمردی این است که نمک خوردی، نمکدان نشکنی، پس حالا که سر سفره خدا هستی گناه نکن و ترک واجب الهی نکن).
پیامبر (ص): جوانمردی شرفی است که آزاد مردان (آنان که از هوی خالی شده اند و از کمالات پر) به آن دست می یابند.

منبع: میزان الحکمه، آیت الله ری شهری ج ۲، باب المروه).